Jak zacząć biegać z cukrzycą?

Hmmm... oto jest pytanie. Odpowiedź chyba bardziej trywialna niż mogłoby się wydawać. Po prostu należy ubrać sportowe wygodne obuwie i iść biegać po parkowych alejkach, leśnym duktem,  między blokami, gdziekolwiek i jakkolwiek. Dziwne? Mnie również tak się na początku wydawało. Zacząłem więc poszukiwania w literaturze i internecie przepisu, jakiejś magicznej prawdy o początku biegania. I ... no właśnie - i nic. Nic nie znalazłem, a już na pewno nie znalazłem specjalnych porad i warunków które należy spełnić by móc biegać.
Trochę mnie to rozczarowało - zadawałem sobie pytanie "I co to już? - wychodzę i biegnę?".
Okazuje się, że tak. Właśnie tak na początku powinno to wyglądać.
Natrafiłem na porady udzielone przez doświadczonego biegacza dla początkujących.
Jedna z nich brzmiała: "Wstań i idź biegać."
Ciekawe, że do rozpoczęcia przygody ze sportami biegowymi nie potrzeba niczego więcej. Na początku nie musimy szukać specjalnych butów za wielkie pieniądze, kosmicznych strojów itp.

Na początku nie inwestujcie pieniędzy w specjalistyczne obuwie i stroje. Zacznijcie biegać dzięki łatwo dostępnemu obuwiu sportowemu, luźnej koszulce i spodniom, które nie będą krępowały waszych ruchów.

Na początek wystarczają zwykłe buty sportowe - najlepiej takie które choć trochę przypominają te do biegania. Kupić je możemy nawet w zwykłym hipermarkecie i możemy być pewni, że na dobry początek wystarczą nam one. Pamiętajmy jednak o jednej zasadzie. Buty do biegania powinny być nieco większe od tych noszonych na co dzień. Zamiast dobrze dopasowanych butów zakładamy takie o 0,5 - 1 cm większe niż zwykle. Zapewnia to stopie wystarczająco dużo miejsca do "pracy" podczas biegu. To z kolei ochroni nas przed otarciami i innymi kontuzjami stopy. Zbyt ciasne obuwie może bowiem doprowadzić do kontuzji palców, np utraty paznokcia. (Nic miłego).
Ja bieganie zacząłem w takim właśnie obuwiu. Zwykłe biego podobne buty kupione za jakieś śmieszne pieniądze.
Pamiętać również warto o skarpetach - gładkie bez wypukłych worków. Długość, kolor i cała reszta bez znaczenia.

Pamiętaj, buty do biegania powinny być nieco większe niż te noszone na co dzień. Twoja stopa powinna mieć od 0,5 do 1 cm luzu.

Teraz możemy już iść biegać.
Pierwszy bieg pobiegnijmy truchtem - w formie lekkiej rozgrzewki - żadnych wyczynów, żadnych forsownych dystansów w szaleńczym tempie sprintera. Jeśli zaczniemy biegać od nieforsownych przebieżek możemy być pewnie, że nie nabawimy się kontuzji związanych z mięśniami lub stawami.
Możemy również darować sobie rozgrzewki, gdyż cały początkowy wysiłek będzie niejako rozgrzewką (przynajmniej powinien odbywać się ona w takim tempie). Najlepszym wstępem do biegu będzie zatem spacer - marsz. Idziemy bez ociągania, oddychamy głęboko, staramy się natlenić organizmy i przygotować do wysiłku. Po 10 minutach zacznijmy bieg.

Podczas pierwszych aktywności warto sprawdzić jaka jest nasza kondycja. Chodzi o to by dowiedzieć się kiedy nasz organizm męczy się. U nas osób z cukrzycą jest to szczególnie ważne! Każdy bowiem wysiłek fizyczny to spalanie cukrów lub tłuszczów przy udziale cukrów. O tym jednak przy innej okazji. Bieg zatem zacznijmy od pomiaru glikemii. Zanotujmy wynik i rozpocznijmy bieg. Kiedy poczujemy, że zaczynamy się męczyć zapamiętajmy ile czasu, lub jaki dystans przebyliśmy. Będzie to bowiem porcja, którą będziemy przez kolejne dni powtarzać, a następnie stopniowo zwiększać.
Nie przejmujcie się, jeśli okaże się, że nie jest najlepiej.
Mój pierwszy "bieg" miał 500m! Tak dobrze widzicie zaledwie 500m i czułem, że jeśli przebiegnę choćby jeszcze jeden krok to będę leżał na ziemi i błagał by ktoś zaniósł mnie do domu. Potem kolejne 1000m przebyłem ponownie marszem i wróciłem do domu. Cóż - nie oszukujmy się nie było najlepiej.
Każdy, następny dzień przynosi poprawę i zwiększa naszą formę. Zobaczycie - potem będzie już tylko lepiej.

Bieg zawsze warto zakończyć kolejnym marszem. Uspokoimy w ten sposób oddech, tętno i pozwolimy organizmowi łagodnie ochłonąć.

Pamiętaj, by zawsze przed i po aktywnością fizycznej mierzyć glikemię. Zapisuj wyniki wraz z parametrami wysiłku. To pomoże lekarzowi odpowiednio interpretować Twoje wyniki.

Pamiętajmy, że po powrocie do domu ponownie mierzymy glikemię. Sprawdźmy co dzieje się z naszym organizmem. Na początku, przy takich swobodnych lekkich aktywnościach nie powinno dziać się nic nadzwyczajnego. Sprawdzać jednak trzeba zawsze! Zwłaszcza, że my diabetycy doskonale wiemy do czego prowadzą wahania poziomu cukru we krwi.
Zapisujmy wyniki glikemii przed i po wysiłku oraz wyniki wysiłku - czas trwania, dystans (o ile to możliwe) oraz samopoczucie po biegu. Potem te notatki bardzo się przydadzą. Pamiętajcie by rozpoczęcie treningów zgłosić lekarzowi prowadzącemu. Dobrze żeby wiedział co robicie - może mieć to znaczenie przy interpretacji waszych wyników.